BÖLÜM 106

1. Övgüler sunun, RAB'be!
RAB'be şükredin, çünkü O iyidir,
Sevgisi sonsuzdur.
2. RAB'bin büyük işlerini kim anlatabilir,
Kim O'na yeterince övgü sunabilir?
3. Ne mutlu adalete uyanlara,
Sürekli doğru olanı yapanlara!
4. Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni,
Onları kurtardığında ilgilen benimle.
5. Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim,
Ulusunun sevincini,
Öz halkının kıvancını paylaşayım.
6. Atalarımız gibi biz de günah işledik,
Suç işledik, kötülük ettik.
7. Atalarımız Mısır'dayken
Yaptığın harikaları anlamadı,
Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı,
Denizde, Kamış Denizi'nde başkaldırdılar.
8. Buna karşın RAB gücünü göstermek için,
Adı uğruna kurtardı onları.
9. Kamış Denizi'ni azarladı, kurudu deniz,
Yürüdüler enginde O'nun öncülüğünde,
Çölde yürür gibi.
10. Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları,
Düşmanlarının pençesinden kurtardı.
11. Sular yuttu hasımlarını,
Hiçbiri kurtulmadı.
12. O zaman atalarımız O'nun sözlerine inandılar,
Ezgiler söyleyerek O'nu övdüler.
13. Ne var ki, RAB'bin yaptıklarını çabucak unuttular,
Öğüt vermesini beklemediler.
14. Özlemle kıvrandılar çölde,
Tanrı'yı denediler ıssız yerlerde.
15. Tanrı onlara istediklerini verdi,
Ama aralarına kemirici bir hastalık gönderdi.
16. Onlar ordugahlarında Musa'yı,
RAB'bin kutsal kulu Harun'u kıskanınca,
17. Yer yarıldı ve Datan'ı yuttu,
Aviram'la yandaşlarının üzerine kapandı.
18. Ateş kavurdu onları izleyenleri,
Alev yaktı kötüleri.
19. Bir buzağı heykeli yaptılar Horev'de,
Dökme bir puta tapındılar.
20. Tanrı'nın yüceliğini,
Ot yiyen bir öküz putuna değiştirdiler.
21. Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı'yı,
Mısır'da yaptığı büyük işleri,
22. Ham ülkesinde yarattığı harikaları,
Kamış Denizi kıyısında yaptığı müthiş işleri.
23. Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı,
Ama seçkin kulu Musa O'nun önündeki gedikte durarak,
Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O'nu.
24. Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi,
Tanrı'nın verdiği söze inanmadılar.
25. Çadırlarında söylendiler,
Dinlemediler RAB'bin sesini.
26-27. Bu yüzden RAB elini kaldırdı
Ve çölde onları yere sereceğine,
Soylarını ulusların arasına saçacağına,
Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.
28. Sonra Baal-Peor'a bel bağladılar,
Ölülere sunulan kurbanları yediler.
29. Öfkelendirdiler RAB'bi yaptıklarıyla,
Salgın hastalık çıktı aralarında.
30. Ama Pinehas kalkıp araya girdi,
Felaketi önledi.
31. Bu doğruluk sayıldı ona,
Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.
32. Yine RAB'bi öfkelendirdiler Meriva suları yanında,
Musa'nın başına dert açıldı onlar yüzünden;
33. Çünkü onu sinirlendirdiler,
O da düşünmeden konuştu.
34. RAB'bin onlara buyurduğu gibi
Yok etmediler halkları,
35. Tersine öbür uluslara karıştılar,
Onların törelerini öğrendiler.
36. Putlarına taptılar,
Bu da onlara tuzak oldu.
37. Oğullarını, kızlarını
Cinlere kurban ettiler.
38. Kenan putlarına kurban olsun diye
Oğullarının, kızlarının kanını,
Suçsuzların kanını döktüler;
Ülke onların kanıyla kirlendi.
39. Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar,
Vefasız duruma düştüler töreleriyle.
40. RAB'bin öfkesi parladı halkına karşı,
Tiksindi öz halkından.
41. Onları ulusların eline teslim etti.
Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.
42. Düşmanları onları ezdi,
Boyun eğdirdi hepsine.
43. RAB onları birçok kez kurtardı,
Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydı
Ve alçaltıldılar suçları yüzünden.
44. RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla
Yakarışlarını duyunca.
45. Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna,
Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.
46. Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.
47. Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB,
Topla bizi ulusların arasından.
Kutsal adına şükredelim,
Yüceliğinle övünelim.
48. Öncesizlikten sonsuza dek,
İsrail'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun!
Bütün halk, "Amin!" desin.
RAB'be övgüler olsun!

BÖLÜM 105

1. RAB'be şükredin, O'na yakarın,
Halklara duyurun yaptıklarını!
2. O'nu ezgilerle, ilahilerle övün,
Bütün harikalarını anlatın!
3. Kutsal adıyla övünün,
Sevinsin RAB'be yönelenler!
4. RAB'be ve O'nun gücüne bakın,
Durmadan O'nun yüzünü arayın!
5-6. Ey sizler, kulu İbrahim'in soyu,
Seçtiği Yakupoğulları,
O'nun yaptığı harikaları,
Olağanüstü işlerini
Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!
7. Tanrımız RAB O'dur,
Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.
8-9. O antlaşmasını,
Bin kuşak için verdiği sözü,
İbrahim'le yaptığı antlaşmayı,
İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.
10-11. "Hakkınıza düşen miras olarak
Kenan ülkesini size vereceğim" diyerek,
Bunu Yakup için bir kural,
İsrail'le sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.
12. O zaman bir avuç insandılar,
Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.
13. Bir ulustan öbürüne,
Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.
14. RAB onları ezdirmedi,
Onlar için kralları bile payladı:
15. "Meshettiklerime dokunmayın,
Peygamberlerime kötülük etmeyin!" dedi.
16. Ülkeye kıtlık gönderdi,
Bütün yiyeceklerini yok etti.
17. Önlerinden bir adam göndermişti,
Köle olarak satılan Yusuf'tu bu.
18. Zincir vurup incittiler ayaklarını,
Demir halka geçirdiler boynuna,
19. Söyledikleri gerçekleşinceye dek,
RAB'bin sözü onu sınadı.
20. Kral adam gönderip Yusuf'u salıverdi,
Halklara egemen olan onu özgür kıldı.
21. Onu kendi sarayının efendisi,
Bütün varlığının sorumlusu yaptı;
22. Önderlerini istediği gibi eğitsin,
İleri gelenlerine akıl versin diye.
23. O zaman İsrail Mısır'a gitti,
Yakup Ham ülkesine yerleşti.
24. RAB halkını alabildiğine çoğalttı,
Düşmanlarından sayıca arttırdı onları.
25. Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının:
Halkından tiksindiler,
Kullarına kurnazca davrandılar.
26. Kulu Musa'yı,
Seçtiği Harun'u gönderdi aralarına.
27. Onlar gösterdiler RAB'bin belirtilerini,
Ham ülkesinde şaşılası işlerini.
28. Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB,
Çünkü Mısırlılar O'nun sözlerine karşı gelmişti.
29. Kana çevirdi sularını,
Öldürdü balıklarını.
30. Ülkede kurbağalar kaynaştı
Krallarının odalarına kadar.
31. RAB buyurunca sinek sürüleri,
Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına.
32. Dolu yağdırdı yağmur yerine,
Şimşekler çaktırdı ülkelerinde.
33. Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu,
Parçaladı ülkenin ağaçlarını.
34. O buyurunca çekirgeler,
Sayısız kurtçuklar kaynadı.
35. Ülkenin bütün bitkilerini yediler,
Toprağın ürününü yiyip bitirdiler.
36. RAB ülkede ilk doğanların hepsini,
İlk çocuklarını öldürdü.
37. İsrailliler'i ülkeden altın ve gümüşle çıkardı,
Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.
38. Onlar gidince Mısır sevindi,
Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısır'ın üzerine.
39. RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine,
Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye.
40. İstediler, bıldırcın gönderdi,
Göksel ekmekle doyurdu karınlarını.
41. Kayayı yardı, sular fışkırdı,
Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı.
42. Çünkü kutsal sözünü,
Kulu İbrahim'e verdiği sözü anımsadı.
43. Halkını sevinç içinde,
Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı.
44. Ulusların topraklarını verdi onlara.
Halkların emeğini miras aldılar;
45. Kurallarını yerine getirsinler,
Yasalarına uysunlar diye.
RAB'be övgüler sunun!

BÖLÜM 104

1. RAB'be övgüler sun, ey gönlüm!
Ya RAB Tanrım, ne ulusun!
Görkem ve yücelik kuşanmışsın,
2. Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün.
Gökleri bir çadır gibi geren,
3. Evini yukarıdaki sular üzerine kuran,
Bulutları kendine savaş arabası yapan,
Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,
4. Rüzgarları kendine haberci,
Yıldırımları uşak eden sensin.
5. Yeryüzünü temeller üzerine kurdun,
Asla sarsılmasın diye.
6. Engini ona bir giysi gibi giydirdin,
Sular dağların üzerinde durdu.
7. Sen kükreyince sular kaçtı,
Göğü gürletince hemen çekildi.
8. Dağları aşıp vadilere aktı,
Onlar için belirlediğin yerlere doğru.
9. Bir sınır koydun önlerine,
Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.
10. Vadilerde fışkırttığın pınarlar,
Dağların arasından akar.
11. Bütün kır hayvanlarını suvarır,
Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.
12. Kuşlar yanlarında yuva kurar,
Dalların arasında ötüşürler.
13. Gökteki evinden dağları sularsın,
Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.
14. Hayvanlar için ot,
İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin;
İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,
15. Yüreklerini sevindiren şarabı,
Yüzlerini güldüren zeytinyağını,
Güçlerini arttıran ekmeği hep sen verirsin.
16. RAB'bin ağaçları,
Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.
17. Kuşlar orada yuva yapar,
Leyleğin evi ise selvilerdedir.
18. Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı,
Kayalar kaya porsuklarının sığınağıdır.
19. Mevsimleri göstersin diye ayı,
Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.
20. Karartırsın ortalığı, gece olur,
Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.
21. Genç aslan av peşinde kükrer,
Tanrı'dan yiyecek ister.
22. Güneş doğunca
İnlerine çekilir, yatarlar.
23. İnsan işine gider,
Akşama dek çalışmak için.
24. Ya RAB, ne çok eserin var!
Hepsini bilgece yaptın;
Yeryüzü yarattıklarınla dolu.
25. İşte uçsuz bucaksız denizler,
İçinde kaynaşan sayısız canlılar,
Büyük küçük yaratıklar.
26. Orada gemiler dolaşır,
İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.
27. Hepsi seni bekliyor,
Yiyeceklerini zamanında veresin diye.
28. Sen verince onlar toplar,
Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.
29. Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar,
Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.
30. Ruhun'u gönderince var olurlar,
Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.
31. RAB'bin görkemi sonsuza dek sürsün!
Sevinsin RAB yaptıklarıyla!
32. O bakınca yeryüzü titrer,
O dokununca dağlar tüter.
33. Ömrümce RAB'be ilahiler okuyacak,
Var oldukça Tanrım'ı ezgilerle öveceğim.
34. Düşüncem ona hoş görünsün,
Sevincim RAB olsun!
35. Tükensin dünyadaki günahlılar,
Yok olsun artık kötüler!
RAB'be övgüler sun, ey gönlüm!
RAB'be övgüler sunun!

BÖLÜM 103

Davut'un mezmuru
1. RAB'be övgüler sun, ey gönlüm!
O'nun kutsal adına övgüler sun, ey bütün varlığım!
2. RAB'be övgüler sun, ey canım!
İyiliklerinin hiçbirini unutma!
3. Bütün suçlarını bağışlayan,
Bütün hastalıklarını iyileştiren,
4. Canını çukurdan fidyeyle kurtaran,
Sana sevgi ve sevecenlik tacı giydiren,
5. Yaşam boyu seni iyiliklerle doyuran O'dur,
Bu nedenle gençliğin kartalınki gibi tazelenir.
6. RAB bütün düşkünlere
Hak ve adalet sağlar.
7. Kendi yöntemlerini Musa'ya,
İşlerini İsrailoğulları'na açıkladı.
8. RAB sevecen ve lütfedendir,
Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.
9. Sürekli suçlamaz,
Öfkesini sonsuza dek sürdürmez.
10. Bize günahlarımıza göre davranmaz,
Suçlarımızın karşılığını vermez.
11. Çünkü gökler yeryüzünden ne kadar yüksekse,
Kendisinden korkanlara karşı sevgisi de o kadar büyüktür.
12. Doğu batıdan ne kadar uzaksa,
O kadar uzaklaştırdı bizden isyanlarımızı.
13. Bir baba çocuklarına nasıl sevecen davranırsa,
RAB de kendisinden korkanlara öyle sevecen davranır.
14. Çünkü mayamızı bilir,
Toprak olduğumuzu anımsar.
15. İnsana gelince, ota benzer ömrü,
Kır çiçeği gibi serpilir;
16. Rüzgar üzerine esince yok olur gider,
Bulunduğu yer onu tanımaz.
17. Ama RAB kendisinden korkanları sonsuza dek sever,
18. Antlaşmasına uyan
Ve buyruklarına uymayı anımsayan soylarına adil davranır.
19. RAB tahtını göklere kurmuştur,
O'nun egemenliği her yeri kapsar.
20. RAB'be övgüler sunun, ey sizler, O'nun melekleri,
O'nun sözünü dinleyen,
Söylediklerini yerine getiren güç sahipleri!
21. RAB'be övgüler sunun, ey sizler,
O'nun bütün göksel orduları,
İsteğini yerine getiren kulları!
22. RAB'be övgüler sunun,
Ey O'nun egemen olduğu yerlerdeki bütün yaratıklar!
RAB'be övgüler sun, ey gönlüm!

BÖLÜM 102

Zayıf düşünce derdini RAB'be döken mazlumun duası
1. Ya RAB, duamı işit,
Yakarışım sana erişsin.
2. Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme,
Kulak ver sesime,
Seslenince yanıt ver bana hemen.
3. Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor,
Kemiklerim ateş gibi yanıyor.
4. Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu,
Ekmek yemeyi bile unuttum.
5. Bir deri bir kemiğe döndüm
Acı acı inlemekten.
6. Issız yerlerdeki baykuşu andırıyorum,
Viranelerdeki kukumav kuşu gibiyim.
7. Gözüme uyku girmiyor,
Damda garip bir kuş gibiyim.
8. Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor,
Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.
9-10. Kızıp öfkelendiğin için
Külü ekmek gibi yiyor,
İçeceğime gözyaşı katıyorum.
Beni kaldırıp bir yana attın.
11. Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte,
Ot gibi sararmaktayım.
12. Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB,
Ünün kuşaklar boyu sürer.
13. Kalkıp Siyon'a sevecenlik göstereceksin,
Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.
14. Kulların onun taşlarından hoşlanır,
Tozunu bile severler.
15. Uluslar RAB'bin adından,
Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.
16. Çünkü RAB Siyon'u yeniden kuracak,
Görkem içinde görünecek.
17. Yoksulların duasına kulak verecek,
Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.
18. Bunlar gelecek kuşak için yazılsın,
Öyle ki, henüz doğmamış insanlar
RAB'be övgüler sunsun.
19. RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı,
Göklerden yeryüzünü gözetledi,
20. Tutsakların iniltisini duymak,
Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.
21-22. Böylece halklar ve krallıklar
RAB'be tapmak için toplanınca,
O'nun adı Siyon'da,
Övgüsü Yeruşalim'de duyurulacak.
23. RAB gücümü kırdı yaşam yolunda,
Ömrümü kısalttı.
24. "Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!" dedim.
"Senin yılların kuşaklar boyu sürer!
25. Çok önceden attın yeryüzünün temellerini,
Gökler de senin ellerinin yapıtı.
26. Onlar gidici, ama sen kalıcısın;
Hepsi bir giysi gibi eskiyecek.
Onları bir kaftan gibi değiştireceksin,
Geçip gidecekler.
27. Ama sen hep aynısın,
Yılların hiç tükenmeyecek.
28. Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları,
Senin önünde duracak soyları."

BÖLÜM 101

Davut'un mezmuru
1. Sevgini ve adaletini ezgilerle anacağım,
Seni ilahilerle öveceğim, ya RAB.
2. Dürüst davranmaya özen göstereceğim,
Ne zaman geleceksin bana?
Temiz bir yaşam süreceğim evimde,
3. Önümde alçaklığa izin vermeyeceğim.
Tiksinirim döneklerin işinden,
Etkilemez beni.
4. Uzak olsun benden sapıklık,
Tanımak istemem kötülüğü.
5. Yok ederim dostunu gizlice çekiştireni,
Katlanamam tepeden bakan, gururlu insana.
6. Gözüm ülkenin sadık insanları üzerinde olacak,
Yanımda oturmalarını isterim;
Bana dürüst yaşayan kişi hizmet edecek.
7. Dolap çeviren evimde oturmayacak,
Yalan söyleyen gözümün önünde durmayacak.
8. Her sabah ülkedeki kötüleri yok ederek
Bütün haksızları RAB'bin kentinden söküp atacağım.

BÖLÜM 100

Mezmur - Şükretmek için
1. Ey bütün dünya, sevinç çığlıkları atın RAB'be!
2. O'na neşeyle kulluk edin,
Sevinç ezgileriyle çıkın huzuruna!
3. Bilin ki RAB Tanrı'dır.
Bizi yaratan O'dur, biz de O'nunuz,
O'nun halkı, otlağının koyunlarıyız.
4. Kapılarına şükranla,
Avlularına övgüyle girin!
Şükredin O'na, adına övgüler sunun!
5. Çünkü RAB iyidir,
Sevgisi sonsuzdur.
Sadakati kuşaklar boyunca sürer.

BÖLÜM 99

1. RAB egemenlik sürüyor, titresin halklar!
Keruvlar arasında tahtına oturmuş,
Sarsılsın yeryüzü!
2. RAB Siyon'da uludur,
Yücedir O, bütün halklara egemendir.
3. Övsünler büyük, müthiş adını!
O kutsaldır.
4. Ey adaleti seven güçlü kral,
Eşitliği sen sağladın,
Yakup soyunda doğru ve adil olanı sen yaptın.
5. Yüceltin Tanrımız RAB'bi,
Ayaklarının altındaki taburenin önünde tapının!
O kutsaldır.
6. Musa'yla Harun O'nun kâhinlerindendi,
Samuel de O'na yakaranlar arasında.
RAB'be seslenirlerdi,
O da yanıt verirdi.
7. Bulut sütunu içinden onlarla konuştu,
Uydular O'nun buyruklarına,
Kendilerine verdiği kurallara.
8. Ya RAB Tanrımız, yanıt verdin onlara;
Bağışlayıcı bir Tanrı oldun,
Ama yaptıkları kötülüğü cezasız bırakmadın.
9. Tanrımız RAB'bi yüceltin,
Tapının O'na kutsal dağında!
Çünkü Tanrımız RAB kutsaldır.

BÖLÜM 98

Mezmur
1. Yeni bir ezgi söyleyin RAB'be.
Çünkü harikalar yaptı,
Zaferler kazandı sağ eli ve kutsal koluyla.
2. RAB zaferini bildirdi,
Ulusların gözü önüne serdi doğruluğunu.
3. İsrail halkına sevgisini,
Sadakatini anımsadı;
Tanrımız'ın zaferini gördü dünyanın dört bucağı.
4. Sevinç çığlıkları atın RAB'be, ey yeryüzündekiler!
Sevinç ezgileriyle yeri göğü çınlatın!
5. Lirle ezgiler sunun RAB'be,
Lir ve müzik eşliğinde!
6. Boru ve borazan eşliğinde
Sevinç çığlıkları atın Kral olan RAB'bin önünde.
7. Gürlesin deniz ve içindekiler,
Gürlesin yeryüzü ve üzerindekiler.
8-9. El çırpsın ırmaklar,
Sevinçle haykırsın dağlar
RAB'bin önünde!
Çünkü O geliyor
Yeryüzünü yönetmeye.
Dünyayı adaletle,
Halkları doğrulukla yönetecek.

BÖLÜM 97

1. RAB egemenlik sürüyor, coşsun yeryüzü,
Bütün adalar, kıyılar sevinsin!
2. Bulut ve zifiri karanlık sarmış çevresini,
Doğruluk ve adalettir tahtının temeli.
3. Ateş yürüyor O'nun önünde,
Düşmanlarını yakıyor çevrede.
4. Şimşekleri dünyayı aydınlatır,
Yeryüzü görüp titrer.
5. Dağlar balmumu gibi erir,
RAB'bin, bütün yeryüzünün Rab'bi önünde.
6. Gökler O'nun doğruluğunu duyurur,
Bütün halklar görkemini görür.
7. Utansın puta tapanlar,
Boş putlarla övünenler!
RAB'be tapın, ey bütün ilahlar!
8. Siyon seviniyor yargılarını duyunca, ya RAB,
Yahuda kentleri coşuyor.
9. Çünkü sensin, ya RAB, bütün yeryüzünün en yücesi,
Bütün ilahların üstündesin, çok ulusun.
10. Ey sizler, RAB'bi sevenler, kötülükten tiksinin.
O sadık kullarının canını korur,
Onları kötülerin elinden kurtarır.
11. Doğrulara ışık,
Temiz yüreklilere sevinç saçar.
12. Ey doğrular, RAB'de sevinç bulun
Ve O'nun kutsal adını övün!

BÖLÜM 96

1. Yeni bir ezgi söyleyin RAB'be!
Ey bütün dünya, RAB'be ezgiler söyleyin!
2. Ezgi söyleyin, RAB'bin adını övün,
Her gün duyurun kurtarışını!
3. Görkemini uluslara,
Harikalarını bütün halklara anlatın!
4. Çünkü RAB uludur, yalnız O övgüye değer,
İlahlardan çok O'ndan korkulur.
5. Halkların bütün ilahları bir hiçtir,
Oysa gökleri yaratan RAB'dir.
6. Yücelik, ululuk O'nun huzurundadır,
Güç ve güzellik O'nun tapınağındadır.
7. Ey bütün halklar, RAB'bi övün,
RAB'bin gücünü, yüceliğini övün,
8. RAB'bin görkemini adına yaraşır biçimde övün,
Sunular getirip avlularına girin!
9. Kutsal giysiler içinde RAB'be tapının!
Titreyin O'nun önünde, ey bütün yeryüzündekiler!
10. Uluslara, "RAB egemenlik sürüyor" deyin.
Dünya sağlam kurulmuş, sarsılmaz.
O halkları adaletle yargılar.
11. Sevinsin gökler, coşsun yeryüzü!
Gürlesin deniz içindekilerle birlikte!
12-13. Bayram etsin kırlar ve üzerindekiler!
O zaman RAB'bin önünde bütün orman ağaçları
Sevinçle haykıracak.
Çünkü O geliyor!
Yeryüzünü yargılamaya geliyor.
Dünyayı adaletle,
Halkları kendi gerçeğiyle yönetecek.

BÖLÜM 95

1. Gelin, RAB'be sevinçle haykıralım,
Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,
2. Şükranla huzuruna çıkalım,
O'na sevinç ilahileri yükseltelim!
3. Çünkü RAB ulu Tanrı'dır,
Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.
4. Yerin derinlikleri O'nun elindedir,
Dağların dorukları da O'nun.
5. Deniz O'nundur, çünkü O yarattı,
Karaya da O'nun elleri biçim verdi.
6. Gelin, tapınalım, eğilelim,
Bizi yaratan RAB'bin önünde diz çökelim.
7. Çünkü O Tanrımız'dır,
Bizse O'nun otlağının halkı,
Elinin altındaki koyunlarız.
Bugün sesini duyarsanız,
8. Meriva'da, o gün çölde, Massa'da olduğu gibi,
İnatçılık etmeyin.
9. Yaptıklarımı görmelerine karşın,
Atalarınız orada beni sınayıp denediler.
10. Kırk yıl o kuşaktan iğrendim,
"Bu vefasız bir halktır" dedim,
"Yollarımı bilmiyorlar."
11. Bu yüzden öfkeyle ant içtim:
"Huzur diyarıma asla girmeyecekler!"

BÖLÜM 94

1. Ya RAB, öç alıcı Tanrı,
Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
2. Kalk, ey yeryüzünün yargıcı,
Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
3. Kötüler ne zamana dek, ya RAB,
Ne zamana dek sevinip coşacak?
4. Ağızlarından küstahlık dökülüyor,
Suç işleyen herkes övünüyor.
5. Halkını eziyorlar, ya RAB,
Öz halkına eziyet ediyorlar.
6. Dulu, garibi boğazlıyor,
Öksüzleri öldürüyorlar.
7. "RAB görmez" diyorlar,
"Yakup'un Tanrısı dikkat etmez."
8. Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin;
Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
9. Kulağı yaratan işitmez mi?
Göze biçim veren görmez mi?
10. Ulusları yola getiren yargılamaz mı?
İnsanı eğiten bilmez mi?
11. RAB insanın düşüncelerinin
Boş olduğunu bilir.
12. Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin,
Yasanı öğrettiğin insana!
13. Kötüler için çukur kazılıncaya dek,
Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
14. Çünkü RAB halkını reddetmez,
Öz halkını terk etmez.
15. Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak,
Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
16. Kötülere karşı beni kim savunacak?
Kim benim için suçlulara karşı duracak?
17. RAB yardımcım olmasaydı,
Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
18. "Ayağım kayıyor" dediğimde,
Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
19. Kaygılar içimi sarınca,
Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
20. Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi
Seninle bağdaşır mı?
21. Onlar doğruya karşı birleşiyor,
Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
22. Ama RAB bana kale oldu,
Tanrım sığındığım kaya oldu.
23. Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü
Kendi başlarına getirecek,
Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak,
Evet, köklerini kurutacak.
Kaydol: Kayıtlar (Atom)