BÖLÜM 106

1. Övgüler sunun, RAB'be!
RAB'be şükredin, çünkü O iyidir,
Sevgisi sonsuzdur.
2. RAB'bin büyük işlerini kim anlatabilir,
Kim O'na yeterince övgü sunabilir?
3. Ne mutlu adalete uyanlara,
Sürekli doğru olanı yapanlara!
4. Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni,
Onları kurtardığında ilgilen benimle.
5. Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim,
Ulusunun sevincini,
Öz halkının kıvancını paylaşayım.
6. Atalarımız gibi biz de günah işledik,
Suç işledik, kötülük ettik.
7. Atalarımız Mısır'dayken
Yaptığın harikaları anlamadı,
Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı,
Denizde, Kamış Denizi'nde başkaldırdılar.
8. Buna karşın RAB gücünü göstermek için,
Adı uğruna kurtardı onları.
9. Kamış Denizi'ni azarladı, kurudu deniz,
Yürüdüler enginde O'nun öncülüğünde,
Çölde yürür gibi.
10. Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları,
Düşmanlarının pençesinden kurtardı.
11. Sular yuttu hasımlarını,
Hiçbiri kurtulmadı.
12. O zaman atalarımız O'nun sözlerine inandılar,
Ezgiler söyleyerek O'nu övdüler.
13. Ne var ki, RAB'bin yaptıklarını çabucak unuttular,
Öğüt vermesini beklemediler.
14. Özlemle kıvrandılar çölde,
Tanrı'yı denediler ıssız yerlerde.
15. Tanrı onlara istediklerini verdi,
Ama aralarına kemirici bir hastalık gönderdi.
16. Onlar ordugahlarında Musa'yı,
RAB'bin kutsal kulu Harun'u kıskanınca,
17. Yer yarıldı ve Datan'ı yuttu,
Aviram'la yandaşlarının üzerine kapandı.
18. Ateş kavurdu onları izleyenleri,
Alev yaktı kötüleri.
19. Bir buzağı heykeli yaptılar Horev'de,
Dökme bir puta tapındılar.
20. Tanrı'nın yüceliğini,
Ot yiyen bir öküz putuna değiştirdiler.
21. Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı'yı,
Mısır'da yaptığı büyük işleri,
22. Ham ülkesinde yarattığı harikaları,
Kamış Denizi kıyısında yaptığı müthiş işleri.
23. Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı,
Ama seçkin kulu Musa O'nun önündeki gedikte durarak,
Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O'nu.
24. Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi,
Tanrı'nın verdiği söze inanmadılar.
25. Çadırlarında söylendiler,
Dinlemediler RAB'bin sesini.
26-27. Bu yüzden RAB elini kaldırdı
Ve çölde onları yere sereceğine,
Soylarını ulusların arasına saçacağına,
Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.
28. Sonra Baal-Peor'a bel bağladılar,
Ölülere sunulan kurbanları yediler.
29. Öfkelendirdiler RAB'bi yaptıklarıyla,
Salgın hastalık çıktı aralarında.
30. Ama Pinehas kalkıp araya girdi,
Felaketi önledi.
31. Bu doğruluk sayıldı ona,
Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.
32. Yine RAB'bi öfkelendirdiler Meriva suları yanında,
Musa'nın başına dert açıldı onlar yüzünden;
33. Çünkü onu sinirlendirdiler,
O da düşünmeden konuştu.
34. RAB'bin onlara buyurduğu gibi
Yok etmediler halkları,
35. Tersine öbür uluslara karıştılar,
Onların törelerini öğrendiler.
36. Putlarına taptılar,
Bu da onlara tuzak oldu.
37. Oğullarını, kızlarını
Cinlere kurban ettiler.
38. Kenan putlarına kurban olsun diye
Oğullarının, kızlarının kanını,
Suçsuzların kanını döktüler;
Ülke onların kanıyla kirlendi.
39. Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar,
Vefasız duruma düştüler töreleriyle.
40. RAB'bin öfkesi parladı halkına karşı,
Tiksindi öz halkından.
41. Onları ulusların eline teslim etti.
Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.
42. Düşmanları onları ezdi,
Boyun eğdirdi hepsine.
43. RAB onları birçok kez kurtardı,
Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydı
Ve alçaltıldılar suçları yüzünden.
44. RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla
Yakarışlarını duyunca.
45. Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna,
Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.
46. Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.
47. Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB,
Topla bizi ulusların arasından.
Kutsal adına şükredelim,
Yüceliğinle övünelim.
48. Öncesizlikten sonsuza dek,
İsrail'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun!
Bütün halk, "Amin!" desin.
RAB'be övgüler olsun!

BÖLÜM 105

1. RAB'be şükredin, O'na yakarın,
Halklara duyurun yaptıklarını!
2. O'nu ezgilerle, ilahilerle övün,
Bütün harikalarını anlatın!
3. Kutsal adıyla övünün,
Sevinsin RAB'be yönelenler!
4. RAB'be ve O'nun gücüne bakın,
Durmadan O'nun yüzünü arayın!
5-6. Ey sizler, kulu İbrahim'in soyu,
Seçtiği Yakupoğulları,
O'nun yaptığı harikaları,
Olağanüstü işlerini
Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!
7. Tanrımız RAB O'dur,
Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.
8-9. O antlaşmasını,
Bin kuşak için verdiği sözü,
İbrahim'le yaptığı antlaşmayı,
İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.
10-11. "Hakkınıza düşen miras olarak
Kenan ülkesini size vereceğim" diyerek,
Bunu Yakup için bir kural,
İsrail'le sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.
12. O zaman bir avuç insandılar,
Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.
13. Bir ulustan öbürüne,
Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.
14. RAB onları ezdirmedi,
Onlar için kralları bile payladı:
15. "Meshettiklerime dokunmayın,
Peygamberlerime kötülük etmeyin!" dedi.
16. Ülkeye kıtlık gönderdi,
Bütün yiyeceklerini yok etti.
17. Önlerinden bir adam göndermişti,
Köle olarak satılan Yusuf'tu bu.
18. Zincir vurup incittiler ayaklarını,
Demir halka geçirdiler boynuna,
19. Söyledikleri gerçekleşinceye dek,
RAB'bin sözü onu sınadı.
20. Kral adam gönderip Yusuf'u salıverdi,
Halklara egemen olan onu özgür kıldı.
21. Onu kendi sarayının efendisi,
Bütün varlığının sorumlusu yaptı;
22. Önderlerini istediği gibi eğitsin,
İleri gelenlerine akıl versin diye.
23. O zaman İsrail Mısır'a gitti,
Yakup Ham ülkesine yerleşti.
24. RAB halkını alabildiğine çoğalttı,
Düşmanlarından sayıca arttırdı onları.
25. Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının:
Halkından tiksindiler,
Kullarına kurnazca davrandılar.
26. Kulu Musa'yı,
Seçtiği Harun'u gönderdi aralarına.
27. Onlar gösterdiler RAB'bin belirtilerini,
Ham ülkesinde şaşılası işlerini.
28. Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB,
Çünkü Mısırlılar O'nun sözlerine karşı gelmişti.
29. Kana çevirdi sularını,
Öldürdü balıklarını.
30. Ülkede kurbağalar kaynaştı
Krallarının odalarına kadar.
31. RAB buyurunca sinek sürüleri,
Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına.
32. Dolu yağdırdı yağmur yerine,
Şimşekler çaktırdı ülkelerinde.
33. Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu,
Parçaladı ülkenin ağaçlarını.
34. O buyurunca çekirgeler,
Sayısız kurtçuklar kaynadı.
35. Ülkenin bütün bitkilerini yediler,
Toprağın ürününü yiyip bitirdiler.
36. RAB ülkede ilk doğanların hepsini,
İlk çocuklarını öldürdü.
37. İsrailliler'i ülkeden altın ve gümüşle çıkardı,
Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.
38. Onlar gidince Mısır sevindi,
Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısır'ın üzerine.
39. RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine,
Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye.
40. İstediler, bıldırcın gönderdi,
Göksel ekmekle doyurdu karınlarını.
41. Kayayı yardı, sular fışkırdı,
Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı.
42. Çünkü kutsal sözünü,
Kulu İbrahim'e verdiği sözü anımsadı.
43. Halkını sevinç içinde,
Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı.
44. Ulusların topraklarını verdi onlara.
Halkların emeğini miras aldılar;
45. Kurallarını yerine getirsinler,
Yasalarına uysunlar diye.
RAB'be övgüler sunun!